در مسير جاده قديمي به استراباد به كرد محله در كنار مزارع گندمي كه از وزش نسيم به تموج در آمده اند امامزاده روشن آباد با گنبد زيبا و ساده خود نمايي مي كند .صندوق چوبي امامزاده عمل استاد حاجي عبدالله به تاريح 789 قمري است و خطاط آن لگاتنامي است . يكي از درهاي صحن عمل استاد كاظم بن علي نيشابوري است و تاريح آن 877 قمري است .بناي امامزاده از خارج هشت ترك است كه هر ترك طاق نمايي با طاق جناقي دارد ميان يكي از طاق نماها را برداشته و ورودي بقعه را در آن ايجاد كرده اند . گرداگرد بناي اصلي پا گردي دارد كه سقف آن را سفال كرده اند با ستونهاي چوبيني چهار ترك باريكي كه حدود 30 عدد است و سقف اين پا گرد را نگه داشته است . گنبد آجري دو پوست بلند بر وسط بناي بقعه زده شده است كه از خارج داراي كمربندي بلند است با 16 طاق نما با طاق جناقي ، سپس با آجر نر بخش فوقاني كمربند را گرد كرده اند . گنبد خارجي اصلي را در آغاز استوانه اي شكم دار زده ، سپس گنبدي بسيار كوتاه بربالاي آن افزوده اند كه در مجموع شكل ويژه اي را اين گنبد پيدا كرده است . بناي اصلي بقعه از داخل مربع شكل و ابعاد آن از داخل 465 سانتيمتر است . چهار گوشوار در چهار كنج بنا ساخته و گنبد را بر ديوارها و گوشوارها بنا كرده اند . گنبد از آجر بنا نهاده شده است و كاشي كاري است .

صندوقي از چوب ازدار مرقد امامزادگان (از اولاد امام موسي بن جعفر ) پوشانده است . درازاي آن 283 و پهنايش 147 و بلندي آن 98 سانتيمتر است و آية الكرسي و اسم ائمه اطهار بر آن حك شده است .